Deze zaak ging over een cliënt die werd verweten dat hij een meisje op haar hoofd had geslagen met een steen, en vervolgens haar huis (met haar erin) in brak had gestoken. Door de brand kwam zij uiteindelijk te overlijden. In het verweer voerde mr. Hermens aan dat cliënt niet verantwoordelijk kon worden gehouden voor haar dood, aangezien de klap met de steen niet de uiteindelijke doodsoorzaak was en niet bewezen kon worden dat cliënt de brand had aangestoken. Hierop werd cliënt van moord en doodslag vrijgesproken, en werd hij alleen veroordeeld voor een poging tot doodslag.
ECLI:NL:RBMNE:2015:8608